Spektakl porusza temat ideału mężczyzny, opowiada zarazem o powszechnie znanym nam samcu alfa, jak i o współczesnym, enigmatycznym samcu sigma. Tytuł „JAPI” nawiązuje do kategorii społecznej yuppie powstałej w latach 80 w USA, której reprezentanci byli wzorcem dla wielu młodych karierowiczów na całym świecie, a także do jej nieudolnego polskiego odpowiednika jakim byli tzw. japiszoni. Bohaterami spektaklu jest pięciu mężczyzn ukierunkowanych na osiągnięcie sukcesu i prestiżu społecznego, zniewolonych obsesją stylem życia, zamiłowaniem do wysokiego statusu materialnego i luksusu oraz potrzebą nieustannego kreowania perfekcyjnej wersji samego siebie.
„JAPI” to kolejny spektakl Carrodunum Dance Company, zespołu tanecznego działającego pod skrzydłami Teatru Nowego Proxima. To intensywne, ruchowe, muzyczne i wizualne przedstawienie prezentujące zarazem ponadprzeciętny i profesjonalny kunszt artystów sztuki tańca.
kierownictwo artystyczne i choreografia: Karol Miękina
kreacja i wykonanie: Dawid Kołcz, Jarek Kruczek, Dominik Olechowski, Damian Rusyn, Wojciech Rybicki
muzyka: Marcin Janus
scenografia i reżyseria światła: Wojciech Kiwacz
plakat: Łukasz Błażejewski
Spektakl realizowany jest ze środków pochodzących z programu „Taniec” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Spektakl porusza temat ideału mężczyzny, opowiada zarazem o powszechnie znanym nam samcu alfa, jak i o współczesnym, enigmatycznym samcu sigma. Tytuł „JAPI” nawiązuje do kategorii społecznej yuppie powstałej w latach 80 w USA, której reprezentanci byli wzorcem dla wielu młodych karierowiczów na całym świecie, a także do jej nieudolnego polskiego odpowiednika jakim byli tzw. japiszoni. Bohaterami spektaklu jest pięciu mężczyzn ukierunkowanych na osiągnięcie sukcesu i prestiżu społecznego, zniewolonych obsesją stylem życia, zamiłowaniem do wysokiego statusu materialnego i luksusu oraz potrzebą nieustannego kreowania perfekcyjnej wersji samego siebie.
„JAPI” to kolejny spektakl Carrodunum Dance Company, zespołu tanecznego działającego pod skrzydłami Teatru Nowego Proxima. To intensywne, ruchowe, muzyczne i wizualne przedstawienie prezentujące zarazem ponadprzeciętny i profesjonalny kunszt artystów sztuki tańca.
kierownictwo artystyczne i choreografia: Karol Miękina
kreacja i wykonanie: Dawid Kołcz, Jarek Kruczek, Dominik Olechowski, Damian Rusyn, Wojciech Rybicki
muzyka: Marcin Janus
scenografia i reżyseria światła: Wojciech Kiwacz
plakat: Łukasz Błażejewski
Spektakl realizowany jest ze środków pochodzących z programu „Taniec” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski; kierownictwo muzyczne i aranże: Paweł Harańczyk; ruch sceniczny: Karol Miękina; asystent scenografa i charakteryzacja: Artur Świetny; charakteryzacja: Julia Kubacka; reżyseria światła: Wojciech Kiwacz; realizacja dźwięku: Bogdan Czyszczan, Marcin Pater
Obsada:
Salieri: Jerzy Fedorowicz; Salieri lat 44: Marcin Kalisz; Salieri lat 10: Jonatan Maciejowski; Wolfgang Amadeusz Mozart: Vitalik Havryla; Konstancja Weber: Nina Stec; Cesarz Józef II: Sławomir Sośnierz; hrabia von Strack: Jacek Strama; hrabia Orsini-Rosenberg: Janusz Marchwiński; baron von Swieten Marcin Mróz; Venticelli: Michał Sienkiewicz, Alex Spisak; Katherina Cavalieri: Martyna Kleszczewska
scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski; kierownictwo muzyczne i aranże: Paweł Harańczyk; ruch sceniczny: Karol Miękina; asystent scenografa i charakteryzacja: Artur Świetny; charakteryzacja: Julia Kubacka; reżyseria światła: Wojciech Kiwacz; realizacja dźwięku: Bogdan Czyszczan, Marcin Pater
Obsada:
Salieri: Jerzy Fedorowicz; Salieri lat 44: Marcin Kalisz; Salieri lat 10: Jonatan Maciejowski; Wolfgang Amadeusz Mozart: Vitalik Havryla; Konstancja Weber: Nina Stec; Cesarz Józef II: Sławomir Sośnierz; hrabia von Strack: Jacek Strama; hrabia Orsini-Rosenberg: Janusz Marchwiński; baron von Swieten Marcin Mróz; Venticelli: Michał Sienkiewicz, Alex Spisak; Katherina Cavalieri: Martyna Kleszczewska
scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski; kierownictwo muzyczne i aranże: Paweł Harańczyk; ruch sceniczny: Karol Miękina; asystent scenografa i charakteryzacja: Artur Świetny; charakteryzacja: Julia Kubacka; reżyseria światła: Wojciech Kiwacz; realizacja dźwięku: Bogdan Czyszczan, Marcin Pater
Obsada:
Salieri: Jerzy Fedorowicz; Salieri lat 44: Marcin Kalisz; Salieri lat 10: Jonatan Maciejowski; Wolfgang Amadeusz Mozart: Vitalik Havryla; Konstancja Weber: Nina Stec; Cesarz Józef II: Sławomir Sośnierz; hrabia von Strack: Jacek Strama; hrabia Orsini-Rosenberg: Janusz Marchwiński; baron von Swieten Marcin Mróz; Venticelli: Michał Sienkiewicz, Alex Spisak; Katherina Cavalieri: Martyna Kleszczewska
scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski; kierownictwo muzyczne i aranże: Paweł Harańczyk; ruch sceniczny: Karol Miękina; asystent scenografa i charakteryzacja: Artur Świetny; charakteryzacja: Julia Kubacka; reżyseria światła: Wojciech Kiwacz; realizacja dźwięku: Bogdan Czyszczan, Marcin Pater
Obsada:
Salieri: Jerzy Fedorowicz; Salieri lat 44: Marcin Kalisz; Salieri lat 10: Jonatan Maciejowski; Wolfgang Amadeusz Mozart: Vitalik Havryla; Konstancja Weber: Nina Stec; Cesarz Józef II: Sławomir Sośnierz; hrabia von Strack: Jacek Strama; hrabia Orsini-Rosenberg: Janusz Marchwiński; baron von Swieten Marcin Mróz; Venticelli: Michał Sienkiewicz, Alex Spisak; Katherina Cavalieri: Martyna Kleszczewska
Ryszard Riedel – legenda polskiej muzyki rozrywkowej, wokalista zespołu „Dżem”, w fabularyzowanym – aczkolwiek fikcyjnym – spektaklu rozprawia się z własnymi demonami nałogu. W centrum narracji artysta zestawiony zostaje z ikonami matki i ojca. Powracamy wraz z nim do lat śląskiego dzieciństwa, roku 1970, kiedy jako czternastolatek po raz pierwszy zakochuje się w dziewczynie i w używkach. W konfesyjnym i intymnym spektaklu usłyszymy największe przeboje Riedla, w wykonaniu Piotra Siekluckiego i Katarzyny Chlebny. Staniemy świadkami oczyszczenia, zmartwychwstania i nowego życia archetypu artysty – człowieka zmagającego się z własnymi słabościami i lękami.
Ryszard Riedel – legenda polskiej muzyki rozrywkowej, wokalista zespołu „Dżem”, w fabularyzowanym – aczkolwiek fikcyjnym – spektaklu rozprawia się z własnymi demonami nałogu. W centrum narracji artysta zestawiony zostaje z ikonami matki i ojca. Powracamy wraz z nim do lat śląskiego dzieciństwa, roku 1970, kiedy jako czternastolatek po raz pierwszy zakochuje się w dziewczynie i w używkach. W konfesyjnym i intymnym spektaklu usłyszymy największe przeboje Riedla, w wykonaniu Piotra Siekluckiego i Katarzyny Chlebny. Staniemy świadkami oczyszczenia, zmartwychwstania i nowego życia archetypu artysty – człowieka zmagającego się z własnymi słabościami i lękami.
Ryszard Riedel – legenda polskiej muzyki rozrywkowej, wokalista zespołu „Dżem”, w fabularyzowanym – aczkolwiek fikcyjnym – spektaklu rozprawia się z własnymi demonami nałogu. W centrum narracji artysta zestawiony zostaje z ikonami matki i ojca. Powracamy wraz z nim do lat śląskiego dzieciństwa, roku 1970, kiedy jako czternastolatek po raz pierwszy zakochuje się w dziewczynie i w używkach. W konfesyjnym i intymnym spektaklu usłyszymy największe przeboje Riedla, w wykonaniu Piotra Siekluckiego i Katarzyny Chlebny. Staniemy świadkami oczyszczenia, zmartwychwstania i nowego życia archetypu artysty – człowieka zmagającego się z własnymi słabościami i lękami.
Ryszard Riedel – legenda polskiej muzyki rozrywkowej, wokalista zespołu „Dżem”, w fabularyzowanym – aczkolwiek fikcyjnym – spektaklu rozprawia się z własnymi demonami nałogu. W centrum narracji artysta zestawiony zostaje z ikonami matki i ojca. Powracamy wraz z nim do lat śląskiego dzieciństwa, roku 1970, kiedy jako czternastolatek po raz pierwszy zakochuje się w dziewczynie i w używkach. W konfesyjnym i intymnym spektaklu usłyszymy największe przeboje Riedla, w wykonaniu Piotra Siekluckiego i Katarzyny Chlebny. Staniemy świadkami oczyszczenia, zmartwychwstania i nowego życia archetypu artysty – człowieka zmagającego się z własnymi słabościami i lękami.
Ryszard Riedel – legenda polskiej muzyki rozrywkowej, wokalista zespołu „Dżem”, w fabularyzowanym – aczkolwiek fikcyjnym – spektaklu rozprawia się z własnymi demonami nałogu. W centrum narracji artysta zestawiony zostaje z ikonami matki i ojca. Powracamy wraz z nim do lat śląskiego dzieciństwa, roku 1970, kiedy jako czternastolatek po raz pierwszy zakochuje się w dziewczynie i w używkach. W konfesyjnym i intymnym spektaklu usłyszymy największe przeboje Riedla, w wykonaniu Piotra Siekluckiego i Katarzyny Chlebny. Staniemy świadkami oczyszczenia, zmartwychwstania i nowego życia archetypu artysty – człowieka zmagającego się z własnymi słabościami i lękami.
obsada: Katarzyna Chlebny, Piotr Sieklucki, Kacper Olszewski, Paweł Harańczyk/Szymon Łęczycki, Grzegorz Koniarz, Łukasz Marek/Adam Stępniowski, Mateusz Szmigel.
aranże muzyczne: Paweł Harańczyk
światło: Wojciech Kiwacz
dźwięk: Bogdan Czyszczan/Marcin Pater
ruch sceniczny: Karol Miękina
scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski
asystentka scenografa: Emilia Sarga
charakteryzacja: Artur Świetny
Przepraszam... Pęknie.Pęknie Ci serce.Ale Jeszcze.Żyjesz... Może trochę pomiędzy - licznik Geigera drży z ekscytacji, kotku, a Ty przerabiasz gammy. I promieniejesz zawieszony pomiędzy Tak a Nie, teoretycznie żywy- ze świadomością wyroku- jutra a może nanosekundy. Dobrze się czujesz? Żyjesz... Co zrobisz z tą chwilą?Będzisz milczał? „I tak jestem martwy”... ?Napiszesz piosenkę? Zakochasz się? Rozkochasz? Uciekniesz? Dasz życie pseudonimom? Uskrzydlisz kilka cudzych wierszy? Rzucisz w nieskończoność Światem? Zjesz śniadanie? Co zostawisz- kilka okruszków chleba naszego.?
Powszedniego. Amen:)
Jaki to Cud,że w ogóle jesteś!
Spektakl „Nie pytaj” to muzyczna wędrówka po linie zawieszonej między życiem a śmiercią wybitnego twórcy, wokalisty, kompozytora, ale przede wszystkim poety. Autorka „Kory. Boskiej” oraz „Kruchości wodoru. Demarczyk” tym razem zabierze widza na psychodeliczny, fascynujący spacer po linii życia Grzegorza Ciechowskiego. Muzyczna, pełna abstrakcji opowieść zawieszona w przestrzeni między jawą a snem, życiem a śmiercią. Bergmanowskie rozważania egzystencjalne, biblijne tropy i polskie tęsknoty splątane nierozerwalnie w… jednym Ciele – uwielbianym przez tłumy i samotnym w swej świadomości, tęsknocie i pragnieniu.
obsada: Katarzyna Chlebny, Piotr Sieklucki, Kacper Olszewski, Paweł Harańczyk/Szymon Łęczycki, Grzegorz Koniarz, Łukasz Marek/Adam Stępniowski, Mateusz Szmigel.
aranże muzyczne: Paweł Harańczyk
światło: Wojciech Kiwacz
dźwięk: Bogdan Czyszczan/Marcin Pater
ruch sceniczny: Karol Miękina
scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski
asystentka scenografa: Emilia Sarga
charakteryzacja: Artur Świetny
Przepraszam... Pęknie.Pęknie Ci serce.Ale Jeszcze.Żyjesz... Może trochę pomiędzy - licznik Geigera drży z ekscytacji, kotku, a Ty przerabiasz gammy. I promieniejesz zawieszony pomiędzy Tak a Nie, teoretycznie żywy- ze świadomością wyroku- jutra a może nanosekundy. Dobrze się czujesz? Żyjesz... Co zrobisz z tą chwilą?Będzisz milczał? „I tak jestem martwy”... ?Napiszesz piosenkę? Zakochasz się? Rozkochasz? Uciekniesz? Dasz życie pseudonimom? Uskrzydlisz kilka cudzych wierszy? Rzucisz w nieskończoność Światem? Zjesz śniadanie? Co zostawisz- kilka okruszków chleba naszego.?
Powszedniego. Amen:)
Jaki to Cud,że w ogóle jesteś!
Spektakl „Nie pytaj” to muzyczna wędrówka po linie zawieszonej między życiem a śmiercią wybitnego twórcy, wokalisty, kompozytora, ale przede wszystkim poety. Autorka „Kory. Boskiej” oraz „Kruchości wodoru. Demarczyk” tym razem zabierze widza na psychodeliczny, fascynujący spacer po linii życia Grzegorza Ciechowskiego. Muzyczna, pełna abstrakcji opowieść zawieszona w przestrzeni między jawą a snem, życiem a śmiercią. Bergmanowskie rozważania egzystencjalne, biblijne tropy i polskie tęsknoty splątane nierozerwalnie w… jednym Ciele – uwielbianym przez tłumy i samotnym w swej świadomości, tęsknocie i pragnieniu.